Unë jam një fuqi e së Shkuarës

Nga Pier Paolo Pasolini

Unë jam një fuqi e së Shkuarës,
veç tek tradita gjendet dashuria ime.
Vij nga gërmadhat, nga Kishat,
nga shtyllat e altarëve, nga mëhallat
e braktisura mbi Apenine ose nga Prealpet,
ku kanë jetuar vëllezërit.
Endem nëpër Tuskulanë si i marrë,
përgjatë Apias si një qen pa zot.
Sodis muzgjet, agimet
mbi Romë, mbi Çoçari, mbi botë,
si veprat e para të Pashistorisë
ku jam pjesë si shkak i privilegjit t’lindjes,
nga zgripi më i skajshëm i ndonjë epoke
të varrosur. I përbindshëm është ai që ka lindur
nga barku i një gruaje të vdekur.
Dhe unë, kërthi i rritur, endem
më mendjeçelët se çdokush tjetër,
në kërkim vëllezërish që s’janë më.

***

Io sono una forza del Passato.
Solo nella tradizione è il mio amore.
Vengo dai ruderi, dalle Chiese,
dalle pale d'altare, dai borghi
dimenticati sugli Appennini o le Prealpi,
dove sono vissuti i fratelli.
Giro per la Tuscolana come un pazzo,
per l'Appia come un cane senza padrone.
O guardo i crepuscoli, le mattine
su Roma, sulla Ciociaria, sul mondo,
come i primi atti della Dopostoria,
cui io sussisto, per privilegio d'anagrafe,
dall'orlo estremo di qualche età
sepolta. Mostruoso è chi è nato
dalle viscere di una donna morta.
E io, feto adulto, mi aggiro
più moderno d'ogni moderno
a cercare i fratelli che non sono più.

Perktheu: Aida Baro