Mungesa është rrethim

Piero Ciampi 

Marchetti

Jetë në vithisje e sipër

ekzistencë pa kuptim

nga rrokullima nuk ka më kthim.

Malorja vjen mizore

si një mirazh

ndërsa dita në të perënduar

lë pas një brazdë...

Fjalët luajnë çuditshëm

dhe perëndimi sodit në heshtje,

përvojën ndoshta të tjerët e kanë për vete,

dhe kujtesa, për të fshehur të tashmen,

bëhet kusare...

Shëtitje mes miliona vështrimesh

të gjithë të marrë të dielave të lodhur

dhe pushimi shtyhet për një të nesërme,

verës është bukur një kredhje

krejt vetëm...

Natën, vjen ngasja

që t’ulesh e më mos t’ngrihesh

kur befas nga një plasë e hollë

me dy sy të trishtë

një çështje e përjetshme rishfaqet.

Shpirt,

shpirt,

shkon jeta, shkon, shpirt

shkon jeta, shkon shpirt

kështu shkon jeta, shpirt

shkon, jeta shkon.

Përktheu: Aida Baro

L'assenza è un assedio

Ditëve me diell

Ditëve me diell
më kujtohesh më shpesh
sidomos kur nisem për rrugë të gjatë,
sidomos kur pasagjer kam hologramin tënd
sidomos kur shtrëngoj dorën tënde imagjinare.

Ditëve me diell
shoh filmin tim që s’e xhirove kurrë
sidomos kur flladit era
sidomos kur rrekem të hesht
emrin tim në zërin tënd.

Ditëve me diell
më kujtohet ironia jote dhembjefshehur
para frazash të tilla dylekëshe
“jashtë ka diell,
por brenda meje rigon shi”.

Ditëve me diell
më kujtohen të dielat
që s’i kaluam kurrë bashkë.

Ditëve me diell
s’më kujtohen grindjet tona,
as ato me të cilat
talleshim pas pajtimit.

Ditëve me diell...

Ditëve me diell
dreqi e marrtë
mallin që më molis për ty!

Në gojën time

Nga Gesualdo Bufalino

I fortë zëri yt në gojën time,
në këmbët e tua i ka rrënjët mishi im.
Gjumi ynë, fryma jonë janë një.

Pra, kjo qenkësh dashuria, e më tremb.






Përktheu: Aida Baro

Retë

Nga Fabrizio De André

Shkojnë
vijnë
hove-hove ndalen
e atëherë
janë pis të zeza korb
vëngër të shikojnë.

Hove-hove janë të bardha
e rendin
herë bëhen si lejlekë
herë kthehen në dele
a ndonjë tjetër kafshë
po këtë veç fëmijët e shohin
që luajnë duke i ndjekur vrap.

Hera-herës buçima u paraprin
para se të mbërrijnë
dhe dheu trandet
e kafshët nuk bëjnë zë
hera-herës buçima u paraprin.

Vijnë
shkojnë
kthehen
e mbase rrinë dhe për ca ditë
sa as diell as yje s’sheh gjëkundi
e vendin ku je
më nuk e njeh.

Shkojnë
vijnë
për një të vërtetë
kallp janë mijëra t'tjera
dhe zënë vend mes nesh e qiellit
për të na lënë vetëm dëshirimin për shiun.


Perktheu: Aida Baro


Le nuvole

Takimi - Piero Ciampi

Nesër

këmishën do ta kem të larë,

ninëzat, krejt të bardha,

hapin të sigurt,

e pantallonat t’hekurosura,

këpucët dritë,

e dora s’duhet t’më dridhet,

të dalë ku të dalë.

S’kam për të t’puthur dot,

se edhe mes nesh pritja është e shenjtë

dhe mosbesimi i domosdoshëm.

Ndoshta në krye do të kap prej dore,

pastaj s’do di më se ç’të bëj,

t’pamundurën do bëj që t’mos kuptosh

shpërfilljen që na përndjek në këtë botë.

Sonte buzët do t’i ushtroj

që t’buzëqeshin,

ndaj mirë e mirë duhet t’i laj

dhëmbët, gjer në dhembje.

Dua t’më duash si dikur,

por lëkurën e kam të rreshkur

e fytyrën s’e fsheh dot.

Bëhu e fortë e ma thuaj,

teksa më lë në jetën time të rëndomtë,

që tashmë për ty jam i huaj,

e kanë të drejtë njerëzit

kur thonë se vetminë e kam hak.

Shiko, shiko, ç’po nxjerr nga goja;

për ty do t’ishte mirë

që të ikje

para se të të takoja.

Përktheu: Aida Baro

L'incontro