Pages

11/18/2011

O NATË

Nga Giuseppe Ungaretti
(Shkëputur nga "Ndenja e kohës")




N’angështin’ e madhe t’agut
larohen tej kurorat.

Zgjime sëmbuese.

Gjethe, motra gjethe,
ofshamën tuaj mbaj vesh.

Vjeshtrat,
gëzime të mekura.

O rini,
Posa ka shkuar koh’e ndarjes.

Qiejt e lart’ të rinisë,
Hov i lirë.

E tash shkreti' jam.

Humbur në k’të melankoli pa kthim.

Por nata davarit largësitë.

Heshtje oqeanike,
Fole dritëlargëta iluzionesh.

O natë!



O notte

Dall'ampia ansia dell'alba
Svelata alberatura.

Dolorosi risvegli.

Foglie, sorelle foglie,
Vi ascolto nel lamento.

Autunni,
Moribonde dolcezze.

O gioventù,
Passata è appena l'ora del distacco.

Cieli alti della gioventù,
Libero slancio.

E già sono deserto.

Preso in questa curva malinconia.

Ma la notte sperde le lontananze.

Oceanici silenzi,
Astrali nidi d'illusione,

O notte.




© Përktheu: Aida Baro