Nga Sibilla Aleramo
Jam fort e mbarë gjatë ditës.
Kuptoj, pranoj, lot nuk derdh.
Zëre
se mësoj të jem krenare si t’isha burrë.
Por
në të parën drithërimë të purpurt në qiell
çdo
mbrojtje e ditës bëhet fir.
Ti
më pëshpërit nga larg: “mbrëmje, mbrëmje e butë dhe imja!”
Më duket se mbart mes gishtërinjsh lodhjen e botës mbarë.
S’jam
më veçse vështrim, vështrim i përhumbur, dhe damarë.
Përktheu: Aida Baro
Photo: Ted Preuss