Nga Pablo Neruda
larg njëri-tjetrit,
e askush s’do të kujtohet për ne.
Askush.
Askush s’do ta mbajë mend
kohën që kaluam bashkë,
kaq të shkurtër, kaq përjetësisht të shkurtër,
sa të ngjante një jetë e tërë.
Një ditë, nuk do të jemi më,
e kush do të kujtohet për ne?
Për ditët tona të para,
për ty, e bardhë dhe brishtë,
dhe për mua, që më mirë të mos e zëmë ngoje?
Asnjë.
Një ditë, kjo është e sigurt,
nuk do të jemi më këtu,
e kujt do t’i bjerë në hatër
për të voglën botën tonë?
Kaq e ngrohtë, e prapë kaq e ftohtë,
kaq e lehtë, e prapë kaq e vështirë,
për t’u hequr qafe?
Asnjë.
Vetëm unë dhe ti, tani, mund të kujtohemi,
pas nesh, askush. Dhe
zëre se s’kemi qenë kurrë këtu.
Përktheu: Aida Baro