Nga Thomas Bernhard
Ky vit është njësoj si ai i një mijë
viteve të shkuara,
në dorë mbajmë bodecin me të cilin
shpojmë lopën në shpinë,
Korrim e s’dimë hiçgjë për dimrin,
Pimë musht e s’dimë hiçgjë,
Shpejt do të harrohemi
dhe britmat do të treten si bora përpara
shtëpisë.
Ky vit është njësoj si ai i një mijë
viteve të shkuara,
Sodisim në pyll si në stallën e botës,
gënjejmë e thurim kosa për mollë e
dardha,
flemë ndërsa moti i keq bren
përpara portës këpucët tona të përbaltura.
Ky vit është njësoj si ai i një mijë
viteve të shkuara,
nuk dimë hiçgjë,
nuk dimë hiçgjë për rrënimin,
për qytetet e rroposura, për vorbullën
ku janë mbytur
kuaj e njerëz bashkë.
No comments:
Post a Comment